maandag 16 juni 2008

Kaasfondue

Op zaterdag mogen de kinderen kiezen wat we eten, voorwaarde is wel dat er voor mij niet te veel werk aan verbonden mag zijn.
Over 't algemeen zijn hun keuzes zeer redelijk, maar zaterdag wilden ze zooo graaag kaasfondue.

Dus kaasfondue werd het, zo moeilijk en ingewikkeld kon dat niet zijn, toch? Gewoon effe naar de kaaswinkel, de gepaste kazen bestellen, fondue-stelletje huren, de kazen smelten en klaar is kees
Neen dus .. een raclette-stel konden ze me geven maar een fondue-stelletje? - daar konden ze me niet aan helpen.

Maar ja, beloofd is beloofd, ik zou wel een oplossing bedenken.

Eenmaal thuis met al de nodige boodschappen blijkt dat we écht niets in huis hebben dat ook maar enigszins kon doorgaan voor een fonduestelletje ;-(

Dan maar op goed geluk effe naar oma bellen ... en ja hoor ze had zelfs 2 stelletjes!

Dus Arno de fiets op om deze op te halen bij oma. Hij kwam thuis met een 'smile' tot achter zijn oren en wist ons te vertellen dat hij misschien toch niet zo'n goed voor ons nieuws had ... hij had de stelletjes inderdaad mee - tot daar geen probleem - maar we mogen ze houden, hij was niet overtuigd dat we daar blij mee zouden zijn als we ze eenmaal hadden gezien.

Het moet gezegd, ze zijn hilarisch ... we hebben gewoon zitten gieren ... dondergroene keramische pottekes met madeliefjes erop ... ze zijn - denk ik - echt wel uniek in zijn soort en dan nog 2 stuks! Op de koop toe staan ze op gietijzerenonderstelletjes met fantasierijke krulletjes.




Ik denk dat oma deze een 20-tal jaar geleden voor laaste keer heeft gebruikt, er was heel wat poetswerk nodig om dit terug geschikt te maken om voedsel in te verwerken.


Heel de tijd hebben we zitten gibberen en lachen met de kleur die na de poetsbeurt in volle hevigheid tevoorschijn kwamen.

Na de poetstbeurt kwamen we tot de vaststelling dat we ook nog speciale brandstof nodig hadden om in die pottekes te doen, dus hup naar de Brico ..

Alles bij elkaar zijn we toch de hele namiddag bezig geweest om deze kaasfondue tot een goed einde te brengen, het moet gezegd het was een zeer gezellig onderonsje, we hebben nog veel gelachen met al de verhalen die Hugo wist te vertellen die verbonden waren aan deze potten.

Het was heel lekker en het voordeel is nu dat we dit kunnen herhalen wanneer we maar willen daar we nu alles - eindelijk -bij de hand hebben.


1 opmerking:

Anoniem zei

Ja, ik herinner ze me nog goed!!! Ze zien er heel retro uit... nog even en ze zijn weer helemaal in!

Groetjes,