vrijdag 31 oktober 2008

Boekenbeurs



Vandaag hebben we speciaal een dagje vrij genomen om naar de boekenbeurs te gaan. Axel was nog nooit geweest en wou dit absoluut eens zien, ook Bo wist niet meer dat ze daar ooit was geweest - alleen Arno die zag dit helemaal niet zitten .. 60.000 boeken!! hij kon niet begrijpen dat wij dat leuk vonden :-)

Sinds Axel de verhalen van Geronimo Stilton heeft ontdekt vindt hij lezen superleuk.

Voor de leken onder jullie die dit heerschap niet kennen: Geronimo Stilton werd geboren in Rokford, op Muizeneiland. Hij beleeft, samen met zijn familie, vele avonturen waar hij spannende boeken over schrijft. Hij staat ook aan het hoofd van De Wakkere Muis , de meest gelezen krant van wakker Muizeneiland. Zijn schrijfstijl is écht vernieuwend, creatief en s u p e r leuk om te lezen. Ook het lettertype in het verhaal wordt aangepast aan de betekenis van het woord en zo wordt lezen nooit saai. Geronimo is ondertussen een gedegen concurrent geworden van JK Rowling (de schrijfster van de Harry Potter's).

Geronimo kwam vandaag ook naar de boekenbeurs om zijn boeken te signeren, wij hebben dus nu een mooi getekend exemplaar van 'Reis door de tijd' van de master himself!




Axel is zo trots als een pauw met zijn boek - ik geef toe dit geeft mij ook een heel goed gevoel.

Over Bo moest ik me geen zorgen maken, die had een vriendinnetje meegevraagd - beide zijn ze boekenverslinsters - alleen Arno die krijgt de smaak van het lezen maar niet te pakken. Ik had nog zo gehoopt dat er tussen die 60.000 exemplaren wel eentje zou tussen zitten die hem zou kunnen bekoren, maar nee hoor.

maandag 27 oktober 2008

zot, zotter, zotst

Zot, zotter, zotst = hond, honder, Gorki!

Hij is nu helemaal in zijn puberteit gekomen. Nog vlug effe plassen als je hem roept ipv onmiddellijk te komen zoals het hoort en je dan op de koop toe aankijken met een blik: "had u me soms geroepen?" enz.. kijk maar mee:

Hoezo "in de mand!" ik zit er toch in?? wat is het probleem??

Ik weet toch dat ik nu niet mag zwemmen, gewoon effe likken (plots grote dorst!)

ps: Uiteindelijk is hij er toch in gevallen hoor en kon hij natuurlijk niet anders dan eerst een klein baantje te zwemmen alvorens er terug uit te komen;-)

donderdag 23 oktober 2008

maandag 20 oktober 2008

Honden




Er zijn veel bedenkingen die je zou kunnen maken bij de vraag: gaan we voor een hond of toch liever niet - ik ga geen argumenten opsommen, dit is een kwestie dat per gezin moet opgelost worden.


Een voordeel staat echter buiten alle discusie, er wordt veel meer samen gewandeld sinds Gorki er is. Ook gisteren hebben we weer een pracht van een wandeling gevonden in Munsterbilzen: het Munsterbos. We konden kiezen tussen de blauwe pijtljes (5km) of de rode (8km), onze kids zijn ondertussen ervaren wandelaars dus besloten voor rood te gaan.



'Iets' gevonden!, moet natuurlijk mee naar huis ;-)


Ons wandelpad ging door land, wei en bos.



de herfst was volop aanwezig



Ondanks het mooie weer kwamen we maar zéér sporadisch andere wandelaars tegen.



Er was voor ieder wel iets te ontdekken



Axel en Bo hun voeten en benen deden zo'n pijn dat ze wel even moesten uitrusten ... in de speeltuin.



Ook voor Gorki was het blijkbaar een zeer deugdoend stapke geweest, zelfs om te eten ging hij niet meer rechtstaan. In plaats van zoals elke avond met ons mee naar boven te gaan om nog een beetje TV te kijken ging hij nu rechtstreeks naar zijn mand en is er de hele avond niet meer uitgeweest.

vrijdag 17 oktober 2008

Ochtendwandeling


Ik ben deze morgen met Gorki gaan wandelen in het bos, we hadden het volledige bos voor onszelf (konijntjes, eendjes en eekhoorntjes niet meegerekend natuurlijk).

Zàlig was het, de stilte, de herfst, het zonnetje ... meer heb je niet nodig om je dag goed in te zetten, alhoewel dat de eendjes ginder het niet met mij eens zullen zijn: van Gorki moest en zouden ze op het water blijven! - hij bleef maar rond de vijver lopen, crossen en blaffen tot hij er zeker van was dat ze er allemaal in waren - ontzettend grappig was dat!

dinsdag 14 oktober 2008

Vrienden

Elk jaar proberen we samen met een paar vrienden een weekendje erop uit te trekken zonder kinderen. Niet nodig te vertellen dat we daar steeds héél érg naar uitkijken.

Om het voor hun ook tof te houden mogen ze kiezen waar ze logeren, Arno koos voor één van zijn vrienden (Jan in Asse), Bo koos voor haar beste vriendin (Lorane in St-Agatha-Berchem) en Axel koos voor Dieter (in Meldert). Daar ze verschillende plaatsen kozen was het organisatorisch een puzzeltje maar daar maken we al lang geen probleem meer van.

Zoals elk jaar hadden we weer een weekend uit de duizend gekozen!
Prachtig zomerweer, tof huisje, ongeloofelijk mooie omgeving en natuurlijk een uitzonderlijk gezelschap!
Het weekend was in 1 woord FANTASTISCH, we hebben gelachen, gewandeld, gelachen, spelletjes, gelachen, gedanst, gelachen, gegeten, gelachen... onze batterijen zijn weer voor een tijdje opgeladen.










dinsdag 7 oktober 2008

Feestje



Arno en Robin (school-en chirovriend) verjaren op een dagje na samen. Robin vrijdag 3 en Arno zaterdag 4 oktober. Toeval wil dat vrijdag 3 oktober een pedagogische studiedag was dus konden die 2 hun wildste plannen uitvoeren.
Samen hebben ze een heel scenario in elkaar gestoken, er werden nog 4 anderen vrienden uitgenodigd om te blijven slapen en samen vanalles te ondernemen.
Op vrijdag zouden ze eerst gaan lasershooting doen, daarna pitta-tje veroberberen en dan een hele avond gamen - tot 5u hebben ze het uitgehouden!
Zaterdagmiddag kwamen ze allen bij ons eten en daarna gaan muurklimmen.








Om dit feestweek-end op gepaste wijze af te sluiten hadden we zondag peter Marc & co, meter Katrien & co en pépé Jean uitgenodigd. Het werd een gezellige namiddag vol puzzel- en
speelplezier.



zondag 5 oktober 2008

Verjaardagen


Er is iets wat hier nooit onopgemerkt voorbijgaat: een verjaardag, er kan gewoonweg niet genoeg gefeest worden ;-) als de verjaardag dan ook nog een keer toevallig tijdens een week-end valt is het hek helemaal van de dam.

Op 4 oktober, ter info ook werelddierendag, maar nog belangrijker : Arno's en Gian's verjaardag.

De meeste van jullie zijn hier niet van op de hoogte maar Hugo is het mannelijke deeltje van een 2-eiige tweeling, het vrouwelijk deeltie is tante Riet, er zijn veel toevalligheden in de wereld maar soms is het toeval zo aanwezig dat het nog moeilijk te geloven is dat er nog zo iets is als 'toeval'. Zo zijn allebei hun eerstgeborene jongens - niet écht spectaculair - maar ze zijn allebei geboren op dezelfde dag, met 1 jaar verschil, toch wel écht toeval, niet?

Daar oma weer eens niet kon aanwezig zijn op het verjaardagsfeestje - wegens te druk - is Arno's geboorteverhaal niet verteld. Een verjaardag zonder dit verhaal is geen verjaardag - dus bij deze zijn jullie mijn gewillige slachtoffers, met mijn oprechte dank ;-)

Hugo is peter van Gian en natùùrlijk waren we uitgenodigd op zijn eerste verjaardag. Toen we door hadden dat Arno beslist had diezelfde geboren te worden besloten we niets te vertellen tot onze baby er effectief was (we hadden tot op het laaste moment werkelijk geen idee of het een meisje of een jongen zou worden en wilden dit graag als verrassing houden). Toen hij eindelijk geboren was belde Hugo vol trots naar zijn mama om haar het goeie nieuws te melden. Iedereen die oma kent weet waarover ik praat: maar Hugo kreeg de kans niet ook maar iets te vertellen, het enige wat haar dat moment bezig hield was wanneer en hoe we op het verjaardagsfeestje van Gian zouden zijn. Toen ze eindelijk door had dat we daar niet op tijd konden zijn was ze w o e d e n d - toen Hugo haar vertelde dat ook ik niet aanwezig zou zijn was ze zo'n beetje buiten zichzelf van onmacht en kolère.

Na een hele tiranide van verwijten over onverantwoord gedrag enz..enz.. zag Hugo eindelijk de kans de reden te vertellen waarom we niet tijdig op het feestje konden zijn - iedereen die oma kent zal dit heel moeilijk vinden om te geloven maar ze was minutenlang sprakeloos! ze vergat zelfs te vragen hoe onze nieuwe baby noemde, of het een jongen of een meisje was, hoeveel hij woog enz.. enz...

Het moet gezegd: ze is onmiddellijk in haar wagen gesprongen, heeft onderweg ergens een e n o r m e ruiker bloemen gevonden , ze heeft op de dokters en verpleegster ingepraat tot ze in het verloskwartier binnen mocht om haar nieuwste kleinzoon te bewonderen, zich uitgebreid te verontschuldigen én toch nog op tijd aanwezig te zijn om de eerste verjaardag van Gian.