Wat ik niet begrijp is hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat er in het tijdperk van de communicatie zo slecht wordt gecommuniceerd?
Je kan elkaar iets laten weten via mail, SMS, chat en God weet wat nog meer.. maar praten, ho maar! dat is al iets moeilijker aan het worden. Vertrouwen op iemands woord of gewoon iemands woord voor waarheid nemen is blijkbaar niet zo evident. Geschreven tekst, daar draait het om: alles moet kunnen bewezen worden, wie? wat? wanneer?....
Ik hoop dat er nog ouders zijn die praten - écht praten - belangrijk vinden en dat onze kinderen dan wel mogen opgroeien met al deze communicatie-middelen/snufjes maar dat ze het samen praten, lachen (ipv mopjes door te sturen) en samen luidop nadenken niet verleren.
Zou dit een te grote ambitie zijn?
Ik hoop van niet!
1 opmerking:
'k Heb het vooral gemerkt toen ik hier aan de univ een paar cursussen ging volgen. Toen we voor de les wachtten, stond iedereen te sms'en, naar een iPod te luisteren of te bellen. Geen woord werd er tegen elkaar gezegd... Hoe anders 30j geleden ;-) We worden oud, Betty!!
Groetjes,
Een reactie posten