zondag 5 oktober 2008

Verjaardagen


Er is iets wat hier nooit onopgemerkt voorbijgaat: een verjaardag, er kan gewoonweg niet genoeg gefeest worden ;-) als de verjaardag dan ook nog een keer toevallig tijdens een week-end valt is het hek helemaal van de dam.

Op 4 oktober, ter info ook werelddierendag, maar nog belangrijker : Arno's en Gian's verjaardag.

De meeste van jullie zijn hier niet van op de hoogte maar Hugo is het mannelijke deeltje van een 2-eiige tweeling, het vrouwelijk deeltie is tante Riet, er zijn veel toevalligheden in de wereld maar soms is het toeval zo aanwezig dat het nog moeilijk te geloven is dat er nog zo iets is als 'toeval'. Zo zijn allebei hun eerstgeborene jongens - niet écht spectaculair - maar ze zijn allebei geboren op dezelfde dag, met 1 jaar verschil, toch wel écht toeval, niet?

Daar oma weer eens niet kon aanwezig zijn op het verjaardagsfeestje - wegens te druk - is Arno's geboorteverhaal niet verteld. Een verjaardag zonder dit verhaal is geen verjaardag - dus bij deze zijn jullie mijn gewillige slachtoffers, met mijn oprechte dank ;-)

Hugo is peter van Gian en natùùrlijk waren we uitgenodigd op zijn eerste verjaardag. Toen we door hadden dat Arno beslist had diezelfde geboren te worden besloten we niets te vertellen tot onze baby er effectief was (we hadden tot op het laaste moment werkelijk geen idee of het een meisje of een jongen zou worden en wilden dit graag als verrassing houden). Toen hij eindelijk geboren was belde Hugo vol trots naar zijn mama om haar het goeie nieuws te melden. Iedereen die oma kent weet waarover ik praat: maar Hugo kreeg de kans niet ook maar iets te vertellen, het enige wat haar dat moment bezig hield was wanneer en hoe we op het verjaardagsfeestje van Gian zouden zijn. Toen ze eindelijk door had dat we daar niet op tijd konden zijn was ze w o e d e n d - toen Hugo haar vertelde dat ook ik niet aanwezig zou zijn was ze zo'n beetje buiten zichzelf van onmacht en kolère.

Na een hele tiranide van verwijten over onverantwoord gedrag enz..enz.. zag Hugo eindelijk de kans de reden te vertellen waarom we niet tijdig op het feestje konden zijn - iedereen die oma kent zal dit heel moeilijk vinden om te geloven maar ze was minutenlang sprakeloos! ze vergat zelfs te vragen hoe onze nieuwe baby noemde, of het een jongen of een meisje was, hoeveel hij woog enz.. enz...

Het moet gezegd: ze is onmiddellijk in haar wagen gesprongen, heeft onderweg ergens een e n o r m e ruiker bloemen gevonden , ze heeft op de dokters en verpleegster ingepraat tot ze in het verloskwartier binnen mocht om haar nieuwste kleinzoon te bewonderen, zich uitgebreid te verontschuldigen én toch nog op tijd aanwezig te zijn om de eerste verjaardag van Gian.

Geen opmerkingen: