Prachtig zomerweer

Zalig, zo'n weertje. Ons weekend stond - zoals altijd - redelijk vol gepland. Maar we hebben alles laten schieten en gewoonweg voor een dagje zee gekozen. Natuurlijk hebben we er niet aan gedacht ons fototoestel mee te nemen (lang leve de GSM), noch ons zwemgerief of handdoeken, tja, dit is typisch aan impulsieve beslissingen zeker ;-)

We kozen voor Cadzand, net over de Belgische grens, de andere kant van het Zwin , ongeloofelijk was een verschil met onze kust. Mooie grote stranden, prachtige duinen ... onbegrijpelijk ... waar en wanneer het is misgelopen met onze kust?

even poseren:



Waar kan er beter een put(je) gegraven worden dan tussen 2 baasjes die languit op strand liggen te luieren:



Welk kind vind dit nu niet het einde!

Autoloze zondag

Vandaag was Brussel heel even een speelparadijs voor kinderen, fieters en wandelaars.

Stilte en lege straten, het mooie weertje kregen we er als extra bonusje bij.

Dieren in de klas

Na 3 jaar zeuren hebben ze een juf die niet heeft kunnen weerstaan en hebben ze eindelijk dieren in de klas.

't zijn 2 konijntjes, een witje en een zwartje, en zoals het hoort worden ze daar supergoed verzorgd door al die 'gekke' meiden en 'stoere' jongens.

Wat er na dit schooljaar met de diertjes gaat gebeuren weet nog niemand maar zoals altijd zal daar wel een pasklare oplossing tevoorschijn komen.

Stress

Hoe kan je je kind motiveren in het maken van huistaken en het leren van lessen als die daar in de verste verte het nut niet van inziet?!

Eerlijk, ik breek er dikwijls het hoofd over hoe ik dit in godsnaam moet oplossen of op z'n minst in goede banen lijden.

Axel is een heel speels spontaal kereltje vol energie, laat dat nu het probleem wezen. Op school heeft hij zich de hele dag zo moeten beheersen dat er na schooltijd al die 'beheerste' energie uit moet. Dit kan enkel door te spelen, voetballen, fietsen, lopen ...

Voor alle duidelijkheid Axel heeft geen enkel probleem hiermee hoor, tot de ochtend dat hij de taak moet inleveren, dan is er natuurlijk stress en jaagt hij iedereen de kast op.

Zo ook deze morgen; gisterennamiddag zijn we eerst een uurtje naar logopedie geweest, daarna naar de bib, spelen, dan frans ingeoefend. Bij het nakijken van zijn agenda stond daar ook nog 'naampuzzel afwerken' en 'spreekbeurt'. Die naampuzzel; 'oeps' die was hij bijna vergeten, dus in plaats van opnieuw te gaan spelen werd dit kleuren. Over die spreekbeurt hoefde ik mij geen zorgen te maken, dat was een groepswerk die ze samen moesten voorstellen. Enkel een paar links doorsturen naar de juf met de info die ze gevonden hadden volstond ?! Ok dan, hij geen probleem ik ook niet.

Dus kon hij zonder zorgen met zijn nieuwe vriendje buiten gaan ravotten. Na het buiten spelen bleef hij wel een behoorlijke portie stress hebben, ik had werkelijk geen flauw idee hoe dat kwam en ook hij kon mij hiervoor geen uitleg geven.

Deze morgen vertrouwde hij me toe dat hij toch nog steeds behoorlijk wat stress had, want ja..die spreekbeurt. Toen kwam de aap uit de mouw, inderdaad het was een groepswerk maar elk moest zijn eigen stukje opzoekwerk doen en dit dan samen voorstellen. De voordracht was vandaag en raad wie er niets maar dan ook niets had gedaan .. inderdaad

De opdracht ging over uitvindingen en zij hadden het over de computer, Axel moest de geschiedenis van de computer opzoeken en voorstellen: een heel huzarenwerkje om die geschiedenis voor 8u 's morgens in begrijpbare 4de leerjaars termen te noteren + op die zelfde tijd hem die geschiedenis doen begrijpen zodat hij ze kan uitleggen aan de rest van de groep én de rest van de klas, een mens zou al van minder beginnen stressen.

Dus zijn we samen om 7:30 beginnen informatie op te zoeken (ik vertik het namelijk om hem alles gewoon voor te kauwen). Een kwartiertje later hadden we de grote lijnen, nu deze nog omzetten in een overzichtelijke én interessante voordracht. 1 klein detail waren effe uit het oog verloren: onze printer werkt niet meer, dus moest heel deze teskt nog gedicteerd (!) en netjes geschreven worden.

Enfin om 8:35 konden ze eindelijk samen naar school mét de spreekbeurt in de schooltas.

Ik denk dat hij later in het beroepsleven iets zal moeten zoeken met veel 'deadlines' dit is iets waar hij o n g e l o o f e l ij k goed in is: mensen op de kast jagen en iedereen stressen zodat hij toch het gewenste werkje op tijd kan afleveren.

Ik blijf achter met een flinke overdosis adrenaline en hij is al huppelend vertrokken ;-)

Bo heeft er lang over gedaan voor ze 'het' ons 'durfde' te vertellen maar uiteindelijk is het er dan toch van gekomen. Ze heeft er heel lang en heel goed over nagedacht en is tenslotte tot de vaststelling gekomen dat al haar buitenschoolse activiteiten toch wel een beetje te veel van het goede zijn en dat ze deze wil terugschroeven - alsof ik daar geen begrip zou kunnen voor opbrengen ;-)
Maar eerlijk is eerlijk en het is waar dat bij ons de regel geldt 'als je met iets begint moet je het volhouden' maar nu ook niet je leven lang!
We zijn er samen uitgeraakt:
toneel: dit is essentieel voor haar ambities om beroemd te worden, dus dat is uitgesloten.
ballet: uitgesloten, ze moet haar energie toch ergens kwijt
hondenschool: uitgesloten, Gorki moet en zal een goede opvoeding krijgen!
Blijft notenleer (saai) maar onontbeerlijk voor accordeon, dus dat is het geworden, vanaf dit jaar geen notenleer meer en geen accordeon. Met een klein hartje en veel spijt zijn we dit mooie instrument gaan terugbrengen naar de muziekacademie. Ook daar vonden ze het spijtig maar ook daar hadden ze begrip voor haar beslissing. Met wel 100kg lichter zijn we terug naar huis gegaan ... er is sindsdien een grote last van haar schouders gevallen en ze ziet het weer helemaal zitten.
Door haar beslissing is er nu heel wat tijd vrijgekomen om Arno naar zaalvoetbal te brengen en op te halen ;-(

Mij hoor je niet klagen hoor, ik ben blij dat ik zo'n 3 creatieve, sportieve en sociaal bewogen kinderen heb.

Samengevat is dit, maandag: Axel naar toneel, dinsdag: vrij!, woendag: Bo naar toneel, Axel logopedie, Arno naar zaalvoetbal, donderdag: met Bo en Gorki naar de hondenschool, vrijdag zowaar terug vrij!, zaterdag: Bo naar Ballet, zondagvoormiddag opnieuw naar de hondenschool en zondagnamiddag Axel en Arno naar de chiro.

Is dat niet goe geregeld?

Alles Ok

De eerste schooldag was een denderend succes en dus verliep de tweede schooldag ook op rolletjes.

Bij Axel hebben ze de 2 derde leerjaren van vorig jaar samengezet tot 1 vierde leerjaar waardoor er nu - naar zijn gevoel - veel nieuwe kindjes in de klas zitten. Volop mogelijkheden voor het maken van nieuwe vrienden. In de klas gaat het goed, op de speelplaats is het blijkbaar nog een beetje moeilijk. Hij en Mathijs zijn namelijk 2 jongens met een ongebreidelde fantasie en het is moeilijk om een nieuwe zielsverwant te vinden. Maar hij is al eens gaan mee voetballen met de andere jongens en dat viel ook wel mee.

Bo heeft een S U P E R juf. Ze mogen hun plaatsen kiezen, zowel in de klas als in de rij als in de refter (is dat even een meevaller!). Ze krijgen leuke opdrachten, toffe oefeningen, een leuke manier om de huistaken af te werken. Ze ziet het helemaal zitten.

Ook Arno ziet het helemaal zitten. Voor de algemene vakken zit hij bij zijn vrienden (klasje van 12!) en voor zijn keuzevak Grieks zit hij bij de anderen (klasje van 4!). Zo heeft hij het voordeel van beide, een klas voor de leute én een klas waar hij zich kan concentreren. Mooi opgelost!

't is zover

't is zover: 1 september, een dagje vol gemengde gevoelens.
't ja nu is de vakantie écht gedaan.

Axel gaat nu naar het vierde leerjaar. Hij ging naar school -met toch wel een klein hartje - want zijn beste vriend zal er niet meer bij zijn, die vertrekt namelijk eind september voor 3 jaar naar Malawi en geef toe zonder 'beste' vriend is een eerste schooldag niet zo leuk. Alhoewel, met de spaartips die we van Mathijs hebben gekregen (2 maand geen frisdrank en snoepjes kopen) moet een reisje naar ginder toch wel kunnen ;-) - we hebben er dus een vakantieadresje bij.




Bo gaat nu naar het zesde leerjaar. Ook voor haar kwam 1 september te vroeg en zag ze het écht niet zitten om te vertrekken. In haar klas zit namelijk een jongen die haar 'nogal ziet zitten' en daar wordt zijn dan weer horrendul van... hij is wel leuk - gewoon, als vriend en hij moet nu eindelijk een keer terug 'normaal' doen! maar stel je voor - de juf weet van niets - en ze zou toevallig de eerste dag een plaats in de klas of refter aangewezen krijgen naast hém!

Arno die heeft als enige van zijn klas voor de richting Grieks/Wiskunde gekozen en vraagt zich toch af hoe ze dit gaan oplossen en hoe hij tussen de verschillende klassen gaat moeten wisselen. Er zijn volgens hem 2 mogelijkheden, ofwel zit hij in een leuke klas en gaat hij zich dit jaar geweldig amuseren, ofwel zit hij bij de 'neurts' en gaat hij zich dit jaar geweldig concentreren.

Jullie kunnen al raden naar waar mijn voorkeur uit gaat ;-)