Slaap

Wat mij toch nog steeds verbaasd is het slaapgedrag van mijn kids. Ik heb vroege vogels in huis.

Arno was heeft altijd al weinig slaap nodig gehad zowel als baby en later als peuter en kleuter was hij steeds wakker rond de zeven. Hij liet ons wel met rust tot acht maar dan was voor hem de dag al half voorbij, had honger, wou buiten spelen .. je snapt het, we moesten ook opstaan.

Bo liet ons al iets langer met rust, ttz voor haar begon de dag écht goed tegen achten en dan nog zeer rustig aan, zij is duidelijk geen ochtendmens.

En dan kwam Axel ;-) voor hem heeft de ochtendstond wel degelijk goud in de mond. Zes is een prachtig uur om op te staan en dat komt hij ons dan ook elke dag vol enthousiasme vertellen aan de rand van ons bed: GOEDEMORGEN, ik ben wakker! maar ik zal stilletjes zijn hoor, ik zal niemand wakker maken (??)

Voor al diegene die dit slaapgedrag herkennen is er hoop, Arno en Bo zijn al in het stadia van: YES 't is week-end, lekker lang uitslapen. Axel nog niet maar ik heb hoop op de toekomst ....

alleen, ik ben ondertussen zo gewend aan dit vroege uur, de stilte in huis, lekker kopje koffie, alleen met de krant of op internet dat ik dit niet meer zou willen missen.